Fitness voor een sporthater: De eerste keer
Okee. Ik kan dit. Haal diep adem. Relax. Er zit vast wel IETS in de kledingkast waar ik nog in pas en mee kan sporten. Het is zeven uur en ik graaf als een idioot door stapels kleding heen nadat alles in de bak ‘sportkleding’ is afgekeurd omdat ik geen maat 38 meer heb. Wat direct aangeeft hoe lang het geleden is dat ik iets sportiefs heb gedaan.
Om half negen sta ik voor de deur van Fit4Lady met een tas vol rotzooi (Wat neem ik mee? Wat neem ik mee?) nadat echtgenoot de deur achter me op slot draaide toen ik weer naar binnen probeerde te vluchten. Er is geen ontkomen aan. Sjoukje staat me op te wachten met een brede glimlach (benieuwd hoe lang ze dat volhoudt zodra ze me in actie heeft gezien) en geeft een snelle rondleiding. Achterin een gezamenlijke kleedkamer en hee, geen douche? “Bewust niet, omdat de meeste vrouwen het prettiger vinden om thuis te douchen,” legt Sjoukje uit. Wel is er een opfrishoek met wastafel en verschillende geurtjes en verzorgingsproducten. Ik probeer snel een strategie te bedenken om mezelf vol te kunnen smeren & spuiten zonder dat ik een stap in de sportzaal hoef te zetten maar helaas, ik word richting de bankjes geduwd met de mededeling: “Eerst sporten jij! Kleed je vast maar om.”
Met een gezicht als een oorwurm kom ik vijf minuten later tevoorschijn in een yogabroek 3xl (die ik altijd draag als ik op de bank voor de tv hang), een hemdje die ik van mijn moeder kreeg omdat ze hem niet mooi vond (ik ook niet overigens) en mijn nieuwe hardloopschoenen (vier jaar geleden gekocht). Sjoukje is enthousiast over mijn ensemble (liegbeest), propt me in het eerste apparaat en legt ondertussen uit dat er een signaal komt wanneer je van oefening moet wisselen. Ik begin met iets wat er direct al uit moet zien als een onwijs stoere fitnessoefening die opvallend makkelijk gaat. Nog maar net de slag te pakken klinkt door de eighties disco: “Volgende oefening alstublieft“. Kijk, dat schiet op. De toestellen worden afgewisseld met steps: een opstapje op en af. Makkie. Zelfs als er later wat passen bijkomen. Ondertussen draai ik als een tierelier de resterende apparaten af en na twee rondjes staat Sjoukje weer voor me: “Je bent klaar! Hardstikke goed gedaan man!”
Huh? Nu al? Beduusd ga ik aan de grote leestafel zitten (oh leuk, glossies en gekke leesbrillen!) terwijl ze een kop thee voor me neerzet. Hoe het ging, vraagt ze. Hm. Ik probeer mijn cynische gezicht te trekken terwijl ik mwoah mwoah doe en iets mompel van vielbestwelmeeeee maar vreemd genoeg voel ik me ineens een stuk minder moe dan vanmorgen. Of gisteren. Of heel 2012. Inmiddels is het behoorlijk druk met vrouwen die allemaal instappen in het circuit en ondertussen praten, lachen en vooral hard doorwerken. Eigenlijk is het best gezellig. Minder eng dan ik van tevoren bedacht had. Omdat ik niet weet hoe ik het doorweekte hemdje van mijn bovenlijf moet losrukken fiets ik in mijn sportoutfit naar huis. Onderweg fluiten er drie bouwvakkers naar me. Zo, dat werkt snel!
De volgende ochtend. De weegschaal geeft nog steeds hetzelfde aan als gisteren en ik heb spierpijn in mijn kuiten. Ja, dat werkt lekker motiverend! Het enige lichtpuntje is dat het filmpje van mijn eerste keer Fit4Lady vanmorgen nog steeds niet in mijn inbox stond en dus ook niet in dit stukje hoeft. Of zou Sjoukje die meteen hebben doorgestuurd naar De Leukste Homevideo’s Aller Tijden?
